Dag 6

Goedesmorgens deze morgen! Nou ja goed...na een nacht zonder wazige engelsen en mysterieuze figuren die in je nest liggen werd het nu toch weer tijd om de weg op te gaan. Maar zoals bekend kent Venetie nog altijd geen autowegen dus dat werd spullen pakken en sjouwen richting parkeergarage buiten de stad. Terug was gelukkig wel makkelijker, het was nog vroeg en nog niet zo warm en we wisten nu in ieder geval min of meer waar we naar toe liepen. Uiteindelijk waren we binnen no time naar de parkeergarage gewaggeld en na een godsvermogen aan pleuro's de automaat in gegooid te hebben mochten we de parkeergarage verlaten en onze weg vervolgen (De flesjes water die we na het betalen nog even uit de automaat wilde halen ontketende nog wel een halve oorlog tussen mens en machine maar dat terzijde). Maargoed misschien handig als we eerst eens bedenken waar we naar toe gaan.

We waren het er al over eens dat we een iets rustiger stadje wilden bezoeken en ook strand stond hoog op ons lijstje. Uiteindelijk prikte we op de kaart het nietige Porto Garibaldi, wat aan de kust lag als eerste checkpoint voor onze tomtom (Truus!). Na een paar uurtjes rijden waren we gearriveerd in dit pittoreske kustdorpje en na enig rondrijden vonden we een groot grasveld wat dienst deed als parkeerplaats. Met zwembroek en handdoek onder de arm uit de auto gesprongen, op naar het strand! Onderweg viel het op dat er op een Fransoos na geen enkele auto van buiten Italië kwam.

Onderweg naar het strand zagen we italiaanse families met ze allen aan tafel in de tuin zitten kanen, zoals je wel es op tv ziet in pizza reclames! Na een paar minuten waggelen kwamen we aan op het strand.

We besloten eerst maar eens wat te gaan happen want het was al begin van de middag en het ontbijt was er een beetje bij ingeschoten. Maar eens een blik op de kaart werpen....hmmm wel leuk dat we de toeristische plekken verlaten maar geen enkele engelse vertaling op de kaart dus maar gokken wat je krijgt! Ook het personeel sprak haast geen woord engels dus het ANWB boekje sleepte ons door dit debacle heen gelukkig. Na allen een broodje gegeten te hebben (broodjes spek en ...briljant! Een pannenkoek met Nutella :D) waren we klaar om het strand op te gaan!....niet...zonnebrand vergeten.. Effe heen en weer en toen konden we eindelijk genieten van zon zee en strand. Voorzichtig stapte we het water in met de verwachting dat dit wel eens ijskoud zou kunnen zijn...not.. alsof je in bad stapt, heerlijk water! Dit was lekker dobberen en af en toe even op de handdoek een boek of tijdschrift lezen, het betere werk!

Porto Garibaldi was echter niet echt een plaats waar je een overnachting vind en daarbij is er buiten het strand niet veel te doen dus op het strand de kaart er maar weer bij gepakt. Wat zullen we eens als eindbestemming nemen voor vanavond? Modena? Parma? Piacenza? We besloten op te drogen en de weg weer op te gaan. Voorlopig maar eens naar Modena tijden en kijken of het bevalt. Als dat niet zo is kunnen we altijd nog verder... Na een in zwembroek geklede rit kwamen we zonder al te veel moeite aan in Modena, precies bij het Hostel dat we op het oog hadden.

Modena zag er op het oog best gezellig uit, een typisch Italiaans stadje en niet zo enorm toeristisch en druk. We besloten de kampen hier op te slaan, zeker nadat we een tafelvoetbaltafel zagen staan in de lobby van het hostel! Parkeren kon voor de deur van het hostel dus we konden meteen al onze troep zo onze hotelkamer in kieperen. Zodra we dat gedaan hadden was het tijd om eens rond te kijken in dit stadje. Het was toch inmiddels wel tijd om wat te nassen, zo'n pannekoek nutella kun je niet op leven. Een kaart van het centrum opgehaald bij de receptie van het hostel en de wijde wereld ingetrokken. Een of ander piazzo centrale gebeuren bleek het grote centrum te zijn maar hoewel het gebouw wat er bij stond indrukwekkend was bleek er niet veel te kanen te scoren.

Dus wij het maar op een rondwandelen gezet, in de hoop dat we wat zouden vinden. Na een tijdje hadden we zelfs elke random shoarma zaak binnen willen lopen, iets te eten was hier blijkbaar niet te vinden... totdat we ineens een zijstraat inliepen en een klein terrasje vonden. Een korte blik op de kaart overtuigde ons hier maar een hapje te doen. Al snel kwam een Italiaanse vrouw ons de kaart brengen en we kregen meteen bronwater (ook modena is WARM!) en broodjes. Daaf en Wil hadden hun zinnen gezet op Ravioli en Kef zag een steak staan van 5 euro per KG! Ook bleken ze bier te hebben in grote flessen, we kregen bier in een soort champagne fles, koud gehouden in een emmer ijs. Streek gebrouwen bier, wat volgens de vrouw die ons serveerde door haar broer was gebrouwen. Goed spul! En nog beter te betalen dan al het import bier ook. Ik zeg win-win!

Toen kwamen de maaltijden en vooral de steak van Kef was enorm! De grootste steak die ik ooit heb gezien! Na een geweldig diner afgesloten met een bakje koffie was het tijd om weer terug te keren naar het hotel. Maar eerst nog even de rekening betalen...een kleine misvatting, 5 euro per KG was waarschijnlijk niet per kilo maar per 100gram...de steak was namelijk 50 euro! Een geweldige hap vlees, maar ook een geweldige hap uit het vakantiebudget! Maar goed niet getreurd, dan zetten we Kef gewoon de rest van de vakantie in de MacDonalds. Toen maar naar het hotel gewaggeld waar we het niet konde laten nog even te tafelvoetballen. Na een paar zwaarbevochten potten en daarmee het halve hostel wakker gehouden te hebben besloten we na even chillen te gaan slapen.

Morgen de trip naar het grote Milaan!