Vandaag is dan de grote dag dat wij ons nieuwe huis voor de komende twee weken in ontvangst mogen nemen. Vroeg uit de veren, al om 7 uur worden we opgehaald voor ons hotel. Een busje vervoert ons samen met een Nederlands en een Duits stel naar de camperverhuur in San Leandro, een rit die al een sightseeing tour opzich is. Na veel handtekeningen zetten (Daf leek wel een rockstar) kregen we een enorm corny instructie video te zien welke we 5 minuten later al reeds half vergeten waren.... Toen het grote moment, we mochten ons nieuwe huis in!

En wat een huis...alles erop en eraan, keuken, douche, goeie shit! En het bestuurders gedeelte is bijna een truckerscabine, we missen alleen de enorme toeter. Ons nieuwe huis meteen richting de dichtstbijzijnde supermark gereden om eens flink in te slaan en..niet geheel onbelangrijk, voor de grap eens te ontbijten. Hier het wonder van Mountain Dew ontdekt en dus maar meteen 4 liter ingeslagen. Verder..wat de hel! De Corona is 14 dollar voor 12 flesjes! Meteen maar een voorraadje ingeslagen, net als een voorraadje Budweiser, een portie Muffins en Donuts, om maar een beetje te integreren. De bedoeling was om vandaag San Francisco te bezoeken, ware het niet dat het gemiep met die instructievideo al een hele hap uit onze ochtend had genomen. Nadat de tomtom ons een paar keer van het kastje naar de muur had gestuurd besloten we meteen maar richting Los Angeles te gaan rijden. De bedoeling was om een tussenstop te maken in Monteray..

Na een flinke rit met een aantal malen verdwalen kwamen we eindelijk aan in Monteray, maar toen we de tomtom vroegen ons de weg te wijzen naar een campingground kwamen we uit bij een enorme drugstore. Hier het personeel gevraagd waar we de camping konden vinden (Dat kassameisje...HALLLOO!!!) en toen bleek dat het vlak achter die zaak was... Nou goed , Daaf en Kev er op af..blijkt een groot reggae festival roet in het eten te gooien. Op het terrein vragen we verschillende mensen of er iemand weet of er nog plek is voor een camper, waarvan de een niet bekend is met het woord RV, een ander ons een deur verder wijst en nog iemand (een security man) ons voor 10 euro een plek op eigen risico aanbied... nee bedankt we zoeken wel verder....

De twee andere campings in Monteray voldeden niet voor ons (De een had slechts 10 plaatsen dus die was zeker vol en de ander was een camper van onze grootte niet toegestaan). Dus toen moesten we maar weer de boemel op, op zoek naar een campingplek... We besloten maar op safe te spelen en een echte merk camping te zoeken! Een Koa camping moest het worden, echter het probleem was dat deze 30 min rijden was. Dus eerst maar gebeld of er nog plek was. Deze camping was vol, maar ze konden nog wel wat regelen voor ons, dus wij 30 minuten terug de route op. Daar aangekomen bleek het een havendorpje met allemaal vissers te zijn. De KOA camping gaf ons een handgeschreven briefje welke we aan de havenmeester van de dichtstbijzijnde haven moesten geven. Hij zou voor ons nog wel ergens een campingplek hebben. De havenmeester bleek een relaxte surfer dude van weinig woorden die ons richting een campingplek langs het water stuurde. Niet echt de fancy campingground met zwembad die we voor ons zagen maar goed je moet toch ergens slapen.... Probleem was wel, we hadden nog geen ATM gezien en nog geen dollars, maar dat was geen probleem. 'No problem man....we'll come collect the money in the morning!'. Dus wij de goede man bedankt en via de ATM naar de aangewezen campingground gereden. Nu ik dit typ zit het vet nog achter m'n oren van de enorme USA hamburgers die we gebakken hebben. We hebben een lekker Corona'tje opengetrokken voordat we zo gaan slapen. Morgen is het plan om langs de kust door te karren naar Los Angeles, dus dit word weer een mooi avontuur. OET MOEN tot morgen!

Kef Daf Wil

PS. Check de foto's, who needs seaworld, in dit vissersdorpje zitten gewoon zeeleeuwen in het wild!