Howdy thuisfront! Vandaag was dan de grote dag aangebroken om Los Angeles te gaan verkennen. Om te beginnen was het zaak om een auto te regelen omdat zoals al gezegd Los Angeles niet echt geschikt is om met een camper te doorkruisen. Om half 8 uit de veren zodat Kef uiteindelijk om stipt 8 am (openingstijd) de autoverhuur kon bellen. Terwijl de mevrouw aan de andere kant van de lijn haar jas waarschijnlijk nog aan had ontvouwde we meteen onze grote plannen. Onze jeugdige leeftijd gooide echter roet in het eten, de eerder aangekondigde cabriolet vereiste een minimale leeftijd van 25 jaar.. Voor ons vandaag geen Ford Mustang Convertible (Sebas??) dus... Dus uiteindelijk maar voor de compact car gegaan. Binnen tien minuten stond de goede man van de autoverhuur voor onze camper om ons naar het autoverhuurbedrijf te bellen. Daar aangekomen alle paperassen in orde gemaakt en we konden op weg! Het werd uiteindelijk een Toyota Yaris Coupe, not quite what we had in mind, maar iig niet zo compact als we vooraf hadden gevreesd. Daarbij was de CD speler en een goed werkende airco van levensbelang op deze trip.

Met de tomtom in de hand richting LA! Het eerste punt van bezienswaardigheid op onze agenda waren de befaamde Hollywood letters. Met Californication knallend uit onze speakers reden we Los Angeles in, op weg naar de letters. Vrij snel arriveerde wij op Hollywood Boulevard en zagen wij de letters in de verte al opdoemen. Na enig zoeken vonden we een (Gratis! We blijven Nederlanders..) parkeerplek en besloten we de rest van de trip richting de letters te voet te vervolgen . Onderweg kochten we de Los Angeles Time om een beetje op de hoogte te blijven en kwamen we langs een Maccie D (Als we de radio moeten geloven de nieuwe bijnaam van McDonalds hier..). Hier ons maar eens op een frisdrank getrakteerd, het was immers toch al een graadje of 86 fahrenheit (30 celsius). Met deze opkikker konden we vol goede moed richting de letters. Na een stuk wandelen over de straten van Hollywood Boulevard kwamen we dan zo dicht als mogelijk vanaf daar bij de letters, de foto's hiervan kun je weer zien in de fotosectie.

Na onze fair share of the letters ontdekte we een Starbucks vestiging. Daar we deze vakantie nog niet eens een bak Starbucks koffie hebben gedronken besloten we dat dit een mooi moment hiervoor was, ondanks de temperatuur. Tijdens het nuttigen van een ‘'White Chocolate Mocca with whipped cream' meteen maar eens geïnformeerd waar we de befaamde Walk of Fame konden vinden. Volgens de vriendelijke dame was het 6 minuten als maar rechtdoor en konden we het niet missen....

Na ongeveer 30 minuten in de verzengende hitte rechtdoor gelopen te hebben en hier bijna omkwamen van de dorst merkten we dat het in ieder geval geen 6 minuten lopen was en besloten we de trip terug te maken naar de auto om hiermee naar de Walk of Fame te gaan. Voordat we aan deze lange wandeling begonnen besloten we nog even allemaal een flesje water te kopen om ons in leven te houden. Op de terugweg kwamen we weer langs de Maccie D en besloten we meteen maar wat te eten aangezien we lunchtijd min of meer overgeslagen hadden. Met de buikjes weer rond vertrokken we naar de auto en na even te hebben uitgeblazen in de auto met de airco aan vervolgden we onze trip naar de Walk of Fame op 4 wielen.

Met de auto volgde we de zelfde route die we eerder gewandeld hadden en met de auto bleek het inderdaad dichter in de buurt te komen van 6 minuten. Voor we het wisten zagen we de eerste sterren al op de stoep. Nu was het alleen nog zaak een parkeerplaats te vinden. Na lang zoeken vonden we een parkeergarage waar we onze auto kwijt konden. Parkeergarages hier werken echter niet zoals in Nederland. We reden naar binnen en de vriendelijke man van de parkeergarage stopte ons. Wat bleek, hier rijd je een parkeergarage binnen, stap je uit, overhandig je de autosleutels en krijg je een soort bonnetje. De man van de parkeergarage parkeert hem dan voor je zodat je meteen klaar bent! Vanuit de parkeergarage was het 2 minuten lopen totdat we de Walk of Fame bereikten. Hier hebben we veel sterren van sterren gezien, check de foto's voor een aantal voorbeelden (we hebben er nog veel meer!).

Na een tijdje hier rondgewandeld te hebben begonnen we wel een beetje te duizelen van de hele tijd naar de grond te kijken en begonnen we sterretjes te zien. Tijd om onze trip te vervolgen, Venice Beach wachtte uiteraard nog! Terug naar de parkeergarage. De man van de parkeergarage toverde onze auto weer tevoorschijn en gaf ons wat directions mee om op Venice Beach te komen. De man hield zelfs de deuren voor ons open om in te stappen. Deze mensen snappen het tenminste!

Op de weg naar Venice Beach kwamen we in onze poging de snelweg te ontwijken toevallig door Beverly Hills, dus ook nog even een paar mooi landhuisjes meegepikt.
Na wat kleine traffic jams (het was inmiddels spits in LA) uiteindelijk vlak voor zonsondergang op Venice Beach aangekomen. Deze boulevard langs venice beach is schitterend, alleen het mensen kijken is al een belevenis opzich. Zoals in de film: rollergirls, basketbalveldjes, openlucht fitness ruimtes en een schitterend strand. Verder een groot aantal geweldige winkeltjes met truien, tshirts, hoeden en meer van dit soort ongein. Hier slaagde Daaf eindelijk voor een zonnebril en cowboy hoed en Kev had eindelijk zijn zo gewenste trui te pakken! Na vanaf het strand de zonsondergang bekeken te hebben (zie foto's) zijn we de boulevard op en neer gelopen totdat alles zo'n beetje dichtging. Hierop besloten we richting huis te rijden (Ons tijdelijke huis in Malibu!). Onderweg hielden we onze ogen open voor een restaurant , we moesten natuurlijk nog wat avondeten en uit eten waren we wel aan toe na een dag als deze.. Toen we op de Pacific highway Malibu binnenreden zagen we een schitterend uitziend restaurant aan het strand. Meteen afgeslagen en het parkeerterrein opgereden. Tijd om te twijfelen hadden we niet, toen we aangaven wat te willen eten werden we als ware rockstars uit onze auto geholpen en werd onze auto weggeparkeerd. We liepen naar binnen en de charmante jongedame leidde ons naar een zeer relaxte tafel met een soort bank eromheen. We waren alleen bang dat dit restaurant eigenlijk te duur was, gezien het interieur van de tent en of ze iets anders dan vis serveerde. Alles bleek mee te zitten, steak stond op de kaart en de prijzen waren zeer schappelijk! En het bleek ook geen probleem dat we in onze korte broek binnenwandelde. Na een fantastische maaltijd gegeten te hebben geserveerd door een zeer charmante jongedame was het dan toch echt tijd om op ons tijdelijke huis in Malibu af te gaan. Nog even een Corona'tje gedronken in onze tuin, uitkijkend over de Pacific Ocean en toen was het tijd om dit stukje te tikken. Morgen mogen we de huurauto weer inleveren en is het helaas tijd om ons geliefde Malibu te verlaten. Het pittoreske Barstow (dit ligt precies half-way to LA) staat op het programma, inclusief Ghost-town en Supermall. Tijd om te slapen nu dus! Have a good one!

PS. Vandaag een stuk meer foto's; Special thanks to het thuisfront van Kef voor de sponsoring van extra fotoruimte!!!

KefWiLDaf

EDIT: DE FOTOS KOMEN NOG, NU (11.15 SOCHTENDS) EVEN GEEN TIJD VOOR, EERST MAAR EVEN NAAR BARSTOW RIJDEN, DAAAG.