Kev, Daf en Wil maken Europa onveilig!

Dag 13

Na iets later wakker geworden te zijn, zijn we zijn op de eerstvolgende transfer gestapt richting het centrum. Eenmaal aangekomen zijn we door Chinatown gelopen richting de wereldberoemde trolleys!! San Francisco is op en fijne berg gebouwd, dus overal was het enorm stijl. Hijgend bovengekomen konden we min of meer letterlijk op de trolley springen. We hingen dus aan de buitenkant, en konden perfect de enorme hellingen zien. De hele trolley is nog zoals vroeger, dus met grote hendels werd de trolley in zijn vrij of op de rem gezet. Eindbestemming was Fishermans Warf. Een groot deel van deze kustlijn ligt vol met boulevards en haventjes. Je keek je ogen uit en de sfeer was top. Je had vaak het gevoel alsof je in Zaans dorpje rondliep en een boottripje over de Noordzee kon boeken. Na een deel van Fishermans warf overgelopen te zijn (de werf is groot), was het eerste doel een ferry naar de grootste attractie te boeken; Alcatraz!!
Helaas, dat kon niet meer voor die dag. Dus hebben we maar voor 14.50 (onthoud die tijd) de volgende dag geboekt.
Daaf had nog het idee om fietsen te huren, waarmee je ideaal de baai mee kon rond touren en over de Golden Gate kon fietsen! De route begon langs de kust (waar overigens erg veel soccer gespeeld werd!) richting de Golden Gate. Hier kwamen al een paar erg stijle heuveltjes in voor, maar dit bleek pas een voorproefje. De Golden Gate leek van een afstand 'niet erg groot' maar eenmaal dichterbij was het toch wel iets groter dan een Spijkenissebrug. Na heerlijk over de brug gescheurd te hebben hadden we 2 opties. Of de via de kust ferry 1 pakken of doorfietsen naar ferry 2. Uiteraard pakten we ferry 2! Enorme heuvels en supersnelle afdalingen (door woonwijken!! Oei) waren het gevolg! Daaf was niet meer zo'n fietser (luie automobilist), dus die deed het op zijn eigen tempo. Wil heeft al een aantal maal in trainingskamp bij Jasper en Jordy in de Ardennen gezeten en Kev rijd elke dag fluitend naar zn werk. Daaf was niet meer zo'n fietser (luie automobilist), dus die deed het op zijn eigen tempo. Doordat we pas om half 4 aan onze tocht begonnen en het nou eenmaal niet een rustig fietsweg van 20km was, begon de tijd te dringen. Het werd al bijna donker en de laatste ferry terug ging rond 8uur. Dus een tandje bijgezet en de overigens prachtige, schitterende, verbazingwekkende route doorgescheurd. Leeg gefietst (Daaf dan in ieder geval) kwamen we aan bij de ferry en hadden we waarrempel nog tijd om even wat te drinken! De ferry kwam aan en onder leiding van een oude zeerot/ex-agent. Een schitterende gozer waarmee je overigens niet moest sollen (Get the f**k of the bike!). Na een kort boottochtje waren we terug aan de andere kant van de baai en stonden we voor de volgende opgave. De fietsten inleveren..
Het was inmiddels al donker, maaaar volgens onze uiterst wel besproken (niet echt) Poolse instructiedame konden we de fietsen 24uur inleveren. Gelukkig hadden we nog andere Nederlandse slachtoffers gevonden en zijn we diverse gesloten filialen afgefietst in de hoop de fietsen in te leveren. Uiteindelijk kwamen we uit bij een garage onder de grond waar een stel Italianen een code van hadden. Uiteindelijk kregen we de deur open en moest je een briefje invullen en dan was het in orde. Enorm vaag allemaal, maar goed we waren de fietsen eindelijk kwijt.
Na deze enorme dag was het tijd om eens even goed te gaan eten in ons aller geliefde HardRock Cafe. Hierdoor miste we wel de transfer terug naar de camping, dus waren we genoodzaakt een dure taxi terug te nemen.
Dit alles werd goedgemaakt door het feit dat we werden gereden door een oude Rus die in het Russische leger heeft gezeten en naar de USA is gekomen om de American Dream na te streven.
Het half uur in de taxi vloog werkelijk voorbij! Mooie verhalen over het oude communistische Rusland, het alcoholmisbruik en zijn leven in de USA. Erg cool!
Eenmaal 'thuis' gekomen zijn we maar snel onder de wol gekropen. Het was weer een lange en vermoeiende dag en morgen moesten we de camper inleveren, dus zijn we maar weer vroeg onder de wol gekropen. Nog steeds vol verbazing dat we in 3 dagen van Williams (Arizona) naar San Francisco (California) zijn gereden zonder kleerscheuren en zoveel hadden gezien in San Francisco.

Reacties

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!