Vandaag begon erg vroeg. Om 4 uur sochtends ging de wekker.. Koffers inpakken, uitchecken en met de shuttlebus richting vliegveld. Eenmaal hier aangekomen bleek het binnenlands vliegen een stuk relaxter dan internationaal. We hadden bij het hotelpersoneel al nagevraagd hoelang we van te voren aanwezig moesten zijn en dit bleek voor binnenlands slechts anderhalf uur te zijn. Uiteindelijk ondanks te zware koffers met gemak ingechecked en na wat broodjes ingeslagen te hebben kon onze vlucht richting The Big Apple beginnen. De vlucht betrof slechts viereneenhalfuur, wat goed vol te houden was met een scherm in de stoel voor je, waarop gewoon TV te ontvangen was op weet ik veel hoe hoog in de lucht.
Na de 4 en een half uur volgehouden te hebben en keihard gelachen te hebben om stand-up comedy (en Kev was zelfs zuur dat ie zn serie niet af kon kijken) landde we uiteindelijk op New York... Dit was dan het grote New York! Na enige tijd op onze koffers te hebben gewacht had iedereen zijn spullen en konden we het vliegveld verlaten...
Buiten aangekomen was het een toeterende chaos van jewelste. Auto's verdrongen zich om mensen op te pikken en wij waren het spoor een beetje bijster hoe nu bij het hotel te geraken. Geen shuttle bus of wat dan ook dus we besloten een beetje rond te wandelen. Uiteindelijk bood een chinese man van een Car Service (*kuch*zwartwerk taxi *kuch*) ons naar ons hotel te brengen voor een vaste prijs van 50 dollar. Ingestapt bij de man en onderweg kwamen we er achter dat in New York de verkeersregels niet echt regels zijn maar meer guidelines. Wat hier op de weg gebeurt is ongekend, elke centimeter asfalt word benut, ongeacht of er strepen op staan of niet. Verder is het claxoneren hier tot een kunst verheven, ik denk dat de toeter hier sneller stuk gaat dan dat de olie bijgevuld moet worden.
Na een onnavolgbare rit eindigde we dan eindelijk voor ons hotel.. Dit bleek rechtstreeks tegenover Madison Square Garden! Een betere ligging konden we ons niet wensen..Eenmaal uitgestapt bleek pas hoe snel alles hier gaat (of hoe traag wij de afgelope weken zijn geweend). Toen we uitgestapt waren ging alles letterlijk te snel, hierover straks meer. Meteen ingechecked en onze koffers werden voor ons op de kamer gebracht (PIMP!). In de kamer aangekomen troffen we een gewoon standaard kamer aan met twee hele knusse tweepersoonsbedden. We vinden elkaar erg aardig maar dit was wel iets te knus van het goede. We besloten echter eerst wat te kanen te halen want mede door de vlucht en het 3 uur tijdsverschil tussen San Francisco en New York was het dineren (en ook nog iets van lunch ofzo..) er een beetje bij ingeschoten. In de enorme lobby van ons hotel bevond zich een eetschuur waar we ons de fried chicken wel hebben laten smaken! Hierna was het tijd voor ons volgende agendapunt.. het was tenslotte 12 september!
Jep, het nieuwe album van Metallica was vandaag uitgekomen! Die moesten we hebben en wel op de datum van het uitbrengen! Onze stoute schoenen aangetrokken en de deuren van ons hotel uitgelopen. Owkeee........(Kev: Mam, jij vond de binnenban te druk? Moet je hier eens kijken......) In deze stad blijkt het een misdaad om stil te staan. We moesten oversteken om van de uitgang van het hotel op de rand van de stoep te komen.... Deze stad is DRUK!!!! Na enige tijd rondgelopen te hebben in de stad bleek het nog een hele opgave om een CD winkel te vinden. Na enig rondvragen vonden we uiteindelijk de Virgin record store. .
Dit bleek geen 13 in dozijn platenzaak...deze zaak was HUGE! 3 verdiepingen hoog vol met CDs, DVDs, games, Tshirts. You name it, they've got it! En ons doel lag vlak naast de ingang: New Releases! Metallica - Death Magnetic! Alle drie de CD opgepikt en na langdurig de rest van de zaak onderzocht te hebben besloten we af te gaan rekenen. Na afgerekend te hebben hoorde we ineens bekende klanken. Sebas! Vanaf het moment dat we afgerekend hadden begonnen ze ineens Orion te draaien in deze enorme zaak! Dit deed ons besluiten nog even te blijven om het nummer af te luisteren...Hierna volgde nog Fade to Black en the Shortest Straw(!) over de enorme boxen van het platenwarenhuis! En hard ook!
Hierna konden we ons niet meer bedwingen en besloten we terug te keren naar onze hotelkamer om het album te luisteren. Maar niet voordat we een extra bed hadden besteld bij het personeel van het hotel. Onze slaapsituatie was namelijk nog altijd iets te knus.. Na een aantal keer gebeld te hebben en gemekkerd te hebben stond er ineens iemand met een extra klapbed voor de deur. De slaapsituatie was geregeld, we konden eindelijk de CD luisteren. (Sebas, dit is vette shizzle of niet?? :D Bow down! Sell your soul 2 me! I will set you freeee!!).
Hierna zijn we veel te laat gaan slapen , zodat we compleet onvoorbereid zijn op onze eerste volledige dag New York! Hmm wacht...